Międzynarodowy zespół geologów, gleboznawców i mineralogów znalazł dowody na to, że wyładowania wulkaniczne mogły uwięzić ogromne ilości azotu atmosferycznego, przyczyniając się w ten sposób do narodzin życia na Ziemi.

Egzorcysta z USA twierdzi, że w obliczu narastającego zła trzeba stanąc do walki duchowej, co jest powinnością naszych czasów.

Złoty skarb sprzed 3000 lat z Hiszpanii, znany jako Skarb z Villeny, zawiera biżuterię wykonaną z metali pozaziemskiego pochodzenia. Badacze odkryli, że dwa artefakty z tej kolekcji, odkrytej przez archeologów w 1963 roku, zostały częściowo wykonane z żelaza meteorytowego. Analiza tych przedmiotów ujawniła obecność materiału, który nie pochodzi z Ziemi, a konkretnie z meteorytu, który uderzył w naszą planetę około miliona lat temu.

W badaniach opublikowanych w Nature Communications oraz omówionych przez Woods Hole Oceanographic Institution naukowcy przedstawiają argumenty sugerujące, że atlantycka południkowa cyrkulacja wywracająca (AMOC) może doświadczyć krytycznego załamania między rokiem 2025 a 2095, co mogłoby mieć drastyczne skutki dla globalnego klimatu. Jeśli do tego dojdzie w Europie czeka nas zlodowacenie a wiele wskazuje, że to się właśnie dzieje.

Odkrycia astrofizyków, oparte na danych z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba, rzuciły nowe światło na jedną z największych kosmicznych zagadek: co pojawiło się pierwsze – czarne dziury czy galaktyki. Analizy sugerują, że gigantyczne czarne dziury nie tylko istniały na samym początku wszechświata, ale również odgrywały kluczową rolę w narodzinach nowych gwiazd, znacząco przyspieszając formowanie galaktyk w pierwszych 50 milionach lat istnienia wszechświata.

W opuszczonym, lecz nadal tętniącym życiem sercu Strefy Wykluczenia Czarnobyla, naukowcy odkryli fascynujący rozwój sytuacji w następstwie jednej z największych katastrof nuklearnych w historii. Okazuje się, że wilki zamieszkujące ten region, od dawna narażone na wysoki poziom radiacji pozostawionej po eksplozji elektrowni jądrowej w Czarnobylu w 1986 roku, rozwinęły coś, co wydaje się być odpornością na raka.

Nikola Tesla, jedna z najbardziej enigmatycznych postaci w historii nauki, jest szeroko znany ze swoich przełomowych odkryć w dziedzinie elektryczności i magnetyzmu. Jednak jego zainteresowanie komunikacją pozaziemską i przekonanie o otrzymywaniu sygnałów z kosmosu dodają fascynującego wymiaru do jego dziedzictwa.

Odkrycie nowego związku między światłem a magnetyzmem przez naukowców z Uniwersytetu Hebrajskiego może zrewolucjonizować nasze podejście do przechowywania danych i produkcji urządzeń w różnych branżach. Pod kierownictwem profesora Amira Capua, zespół z Laboratorium Spintroniki Instytutu Fizyki Stosowanej i Elektrotechniki odkrył, że optyczna wiązka lasera może kontrolować stan magnetyczny ciał stałych. To przełomowe odkrycie rzuca nowe światło na magnetyczny aspekt światła, który często pozostawał niezauważony ze względu na wolniejszą reakcję magnesów w porównaniu z szybkim zachowaniem promieniowania świetlnego.

19 stycznia 2024 r. kilku pilotów nad kanadyjskimi preriami zgłosiło, obserwacje świateł, o trójkątnym kształcie. Kontrola ruchu lotniczego twierdziła jednocześnie, że ​​w okolicy nie było żadnych niezidentyfikowanych statków powietrznych. O całym zdarzeniu powiadomiono również amerykańskie North American Aerospace Defense Command (NORAD) które nie wygłosiło jeszcze w tej sprawie żadnego oświadczenia.

Najnowsze badania naukowe i dane zgromadzone przez misję Cassini NASA ujawniają, że Mimas, jeden z mniejszych księżyców Saturna, może skrywać pod swoją zmarzniętą powierzchnią ocean.

W 1972 roku, kiedy pracownik francuskiego zakładu przerobu paliwa jądrowego zauważył niezgodność w zawartości uranu-235 w próbkach uranu z kopalni Oklo w Gabonie, nikt nie spodziewał się, że stoi za tym jedno z najbardziej zadziwiających odkryć w historii nauki.

Alberto de la Tore, profesor nadzwyczajny na Wydziale Fizyki Northeastern University, nazwał wykonalnym pomysł budowy windy kosmicznej, który po raz pierwszy zaproponował słynny rosyjski naukowiec Konstantin Ciołkowski pod koniec XIX wieku.

Jak skończy się wszechświat i ile zostało nam czasu? To pytanie, które fascynuje ludzkość od wieków. Współczesna nauka, opierając się na teoriach i obserwacjach astronomicznych, przedstawia kilka możliwych scenariuszy końca wszechświata, lecz każdy z nich jest odległy o miliardy lat.

Nauka stoi w obliczu paradoksalnej sytuacji. Lasy, uważane za „płuca planety”, zamiast absorbować CO2, mogą zacząć go emitować. Ale dziś są główną kartą przetargową w „handlu” klimatycznym. Jakikolwiek wzrost emisji dwutlenku węgla należy zrekompensować sadząc nowe drzewa. System ten jest uważany za jeden z kamieni węgielnych zielonej energii. A teraz jest to kwestionowane.

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara oraz z University at Albany, na podstawie interdyscyplinarnych badań opublikowanych w Nature Communications, doszli do wniosku, że upadek Mayapan, kulturalnej i politycznej stolicy ludu Majów na Półwyspie Jukatan, był w dużym stopniu spowodowany przez suszę w XIII-XIV wieku naszej ery.

Zwolennicy koncepcji płaskiej Ziemi przez pewien czas byli w stanie wielkiej ekscytacji. To zjawisko, choć może się wydawać zaskakujące dla wielu, znajduje swoje miejsce w dzisiejszym dyskursie naukowym i kulturowym. Jednakże, poprzez dokładniejsze przyjrzenie się tej kwestii, można dostrzec, jak różnorodne są poglądy na to, co wydaje się być jedną z najbardziej fundamentalnych prawd dotyczących naszego świata.

Z najnowszych badań naukowców z Uniwersytetu w Tromsø wynika, że badacze dokonali przełomowych odkryć, dotyczących wydawanych przez dinozaury dźwięków. Umożliwiło to głębsze zrozumienie, jak komunikowały się te prehistoryczne stworzenia, które zamieszkiwały naszą planetę miliony lat temu.

Odkrycie, że Księżyc się kurczy i wywołuje trzęsienia ziemi, może mieć znaczące implikacje dla przyszłych misji kosmicznych i długoterminowej obecności ludzkości na naszym naturalnym satelicie. Badania finansowane przez NASA dostarczają danych, które pomagają naukowcom lepiej zrozumieć strategiczną część Księżyca, taką jak jego południowy biegun.

Na terenie Tajlandii, w okresie Żelaza, rozwijała się unikalna kultura, która pozostawiła po sobie fascynujące artefakty – trumny dłubane, znane z kultury „Log Coffin”. Badacze z Uniwersytetu Silpakorn oraz z Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology zgłębili tajemnice tej kultury, analizując DNA dawnych społeczności i odkrywając ich złożoną strukturę społeczną oraz powiązania między poszczególnymi grupami.

Opowieści o małych ludziach, przekazywane w mitach przez rdzennych Amerykanów, są bogatym świadectwem kultury i wierzeń tubylczych narodów. Te legendy, żywe w różnych regionach kontynentu, ukazują nie tylko fascynację tajemniczymi istotami, ale także odkrywają podobne wzorce jak w innych kulturach w tym europejskich legendach o krasnoludkach.